Όπως έχουμε πει επανειλημμένως, όσο αναφορά τα αστυνομικά φιλμ, η Κορέα έχει αφήσει έτη φωτός πίσω της, τις υπόλοιπες χώρες. Ακόμα μία ...
Χαρακτηριστικό είναι πως κέρδισε στις κατηγορίες καλύτερου ηθοποιού, καλύτερου σκηνοθέτη και καλύτερης ταινίας στα βραβεία Grand Bell του 2003 ενώ έλαβε επίσης πολυάριθμες διακρίσεις από φεστιβάλ σε όλο τον κόσμο. Αξίζει επίσης να σημειώσουμε πως ο Tarantino, μαζί με το Host του ίδιου σκηνοθέτη, το εντάσσει στα 20 αγαπημένα του φιλμ, από το 1992 και μετά. Γιατί εντάξει, για πολλά μπορείς να κατηγορήσεις τον Quentin, αλλά για έλλειψη γούστου με τίποτα.
Η ΥΠΟΘΕΣΗ
Από τις 15 Σεπτεμβρίου 1986 ως τις 3 Απριλίου 1991, στο Hwaseong, ένα μικρό χωριό της επαρχίας Gyeonggi, 10 γυναίκες ηλικίας 13 ως 71 ετών, βιάστηκαν και δολοφονήθηκαν, με άκρως βίαιο τρόπο - η πλειονότητα των γυναικών είχαν στραγγαλιστεί μέχρι θανάτου με δικά τους ρούχα, όπως καλσόν και κάλτσες. Η χώρα δεν είχε ξαναγνωρίσει τέτοια περιστατικά, με αποτέλεσμα τα ΜΜΕ να πέσουν με τα μούτρα στην υπόθεση και μια τεράστια αστυνομική επιχείρηση να λάβει χώρα. Το μεγαλύτερο πρόβλημα για τις αρχές ήταν πως η τεχνολογία τους όσο αναφορά την ιατροδικαστική ήταν απαρχαιωμένη. Μόλις στον όγδοο φόνο έγινε ανάλυση τριχών και μόλις στον δέκατο οι αρχές αναγκάστηκαν να στείλουν δείγματα DNA στην Ιαπωνία για ανάλυση. Τα αποτελέσματα ανέφεραν πως ο δράστης διένυε τη δεύτερη δεκαετία της ζωής του και η ομάδα αίματος του ήταν Β. Σύμφωνα με τη μαρτυρία μίας κοπέλας, η οποία κατάφερε να δραπετεύσει από τον δράστη δύο βδομάδες πριν τον τέταρτο φόνο, ήταν επίσης αδύνατος και είχε ύψος 1.65 με 1.70. Αυτά ήταν και όλα τα στοιχεία που αποκάλυψαν συνολικά οι έρευνες.
Πάνω από 2.000.000 αστυνομικοί ασχολήθηκαν με την υπόθεση, ενώ οι ύποπτοι και οι μάρτυρες έφτασαν τους 21.280. Επιπλέον πάνω από 40.116 έδωσαν αποτυπώματα, 570 δείγματα DNA και 180 δείγματα τριχών. Τα αποτελέσματα όμως της εξέτασης από τους Ιάπωνες δεν ταίριαζαν με κανένα δείγμα. Όσο τα χρόνια περνούσαν και οι φόνοι εξακολουθούσαν, οι ερευνητές απελπίζονταν όλο και περισσότερο, με αποτέλεσμα να καταφύγουν σε τακτικές όπως το να συμβουλευτούν έναν σαμάνο, ο οποίος τους προέτρεψε να μεταφέρουν την κεντρική πύλη του τμήματος σε μία ευμενέστερη θέση, κάτι που όντως πραγματοποίησαν! Τελικά, το αρχείο της υπόθεσης έφτασε να καλύπτει 5 αρχειοθήκες, ο δράστης όμως δεν βρέθηκε ποτέ.
Στις 2 Απριλίου 2006 έληξε το χρονικό περιθώριο πριν την παραγραφή μιας υπόθεσης, το οποίο ήταν 15 χρόνια. Με συντονισμένες όμως προσπάθειες αρχών και νομοθετών το όριο μετατράπηκε σε 25 χρόνια, τον Δεκέμβριο του 2007, κυρίως λόγω της μη εξιχνίασης της παρούσας υπόθεσης και αυτής με τα Frog Boys. Η αστυνομία άλλωστε έχει δηλώσει πως το αρχείο θα κρατηθεί μέχρι να βρεθεί ο δράστης. Αξίζει επίσης να αναφέρουμε πως από το καλοκαίρι του 2012 έχει τεθεί το το ζήτημα μη παραγραφής εγκλημάτων που επιφέρουν την θανατική ποινή.
Το 1996 ο Kwang Rim Kim ανέβασε μια παράσταση βασισμένη στην υπόθεση, η επιτυχία της οποίας κίνησε το ενδιαφέρον πολλών σκηνοθετών, με τον Joon Ho Bong να είναι αυτός που τελικά ανέλαβε την κινηματογραφική μεταφορά. Ας δούμε λοιπόν αναλυτικά την ταινία.
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Το φιλμ ξεκινάει τον Οκτώβριο του 1986, όταν ανακαλύπτεται το πτώμα μίας βιασμένης γυναίκας σε ένα χαντάκι κοντά σε ένα χωράφι. (Εικ 1) Λίγο αργότερα ένα δεύτερο θύμα ανακαλύπτεται στην ίδια κατάσταση. Οι δύο ντόπιοι ντετέκτιβ, υπεύθυνοι για την έρευνα, Doo Man Park και Yong Koo Cho είναι φανερό πως βρίσκονται εντελώς έξω από τα νερά τους, μιας και πρώτη φορά τους τυχαίνουν τέτοια περιστατικά. Το ίδιο όμως συμβαίνει με ολόκληρο το τμήμα της περιοχής, μιας και οι αστυνομικοί που φτάνουν στα σημεία των φόνων δεν μπορούν καν να κρατήσουν τον κόσμο μακριά από την σκηνή του εγκλήματος, μέχρι την έλευση του ιατροδικαστή, γεγονός που ουσιαστικά καταστρέφει την όποια πιθανότητα άντλησης στοιχείων. (Εικ 2)
Ο ντετέκτιβ Tae Yoon Seo (Εικ. 3) καταφθάνει από τη Σεούλ για να τους βοηθήσει. Μετά από ένα μικρό διάστημα, ανακαλύπτουν έναν ύποπτο, ο οποίος βρέθηκε να αυνανίζεται πάνω από το σημείο του φόνου και συμπεραίνουν πως αυτός είναι ο ένοχος. Ενώ όμως οι δύο ντόπιοι έχουν αποσπάσει με βασανιστήρια την ομολογία του, ο Tae Yoon Seo τους αποδεικνύει πως κάνουν λάθος. Στη συνέχεια ανακαλύπτουν ακόμα έναν ύποπτο, έναν ελαφρώς καθυστερημένο, εν ονόματι Kwan Ho Baek. (Εικ. 4)Οι ντόπιοι ντετέκτιβ ακολουθούν και πάλι την ίδια τακτική, με τον Tae Yoon να καταρρίπτει και αυτήν την θεωρία τους. (Εικ 5)
Αποκαλύπτει μάλιστα στον διοικητή του τμήματος ένα στοιχείο που δεν είχαν προσέξει μέχρι τότε, πως οι φόνοι γίνονται πάντα υπό βροχή και πως τα θύματα φορούσαν πάντα κάτι κόκκινο. Λίγο αργότερα, μια αστυνομικός του τμήματος ανακαλύπτει πως την νύχτα όλων των φόνων, κάποιος παραγγέλνει το ίδιο συγκεκριμένο τραγούδι στον τοπικό ραδιοφωνικό σταθμό. (Εικ. 6) Έτσι, οι έρευνες αλλάζουν εντελώς κατεύθυνση. Παράλληλα όμως οι τοπική κοινωνία έχει οργιστεί με την βιαιότητα που ασκούν οι ντόπιοι ντετέκτιβ, με άσχημα αποτελέσματα. Τα υπόλοιπα θα σας αφήσω να τα παρακολουθήσετε μόνοι σας.
ΑΝΑΛΥΣΗ
Εξαιρετική δουλειά στη σκηνοθεσία από τον Joon Ho Bong, ο οποίο είναι υπεύθυνος και για το σενάριο. Σίγουρα ως θετικό πρέπει να προσμετρηθεί η προσήλωση στα πραγματικά γεγονότα, σημειώνοντας εδώ πως ο Bong μελέτησε ενδελεχώς το αρχείο της υπόθεσης πριν αρχίσει τα γυρίσματα της. Εξαιρετική επίσης η σκιαγράφηση της αντίθεσης ανάμεσα στους απλοϊκούς ντόπιους ντετέκτιβ, και τον αντίστοιχο "διανοούμενο" από τη Σεούλ, η οποία παρουσιάζεται με έντονο χιούμορ (χαρακτηριστική η σκηνή της θεωρίας των δύο για ποιον λόγο δεν μπορούν να βρουν δείγματα τριχών στις τοποθεσίες των εγκλημάτων), χωρίς όμως να αφαιρεί τίποτα από την σοβαρότητα του κεντρικού θέματος. Εύσημα ακόμα πρέπει να δοθούν στην αναπαράσταση της ταραχώδους εκείνης εποχής για την Κορέα, που προσπαθούσε να απεμπλακεί από το απολυταρχικό - μιλιταριστικό καθεστώς των προηγουμένων ετών. Οι αναφορές στην κοινωνική κατάσταση της περιόδου είναι πιο έντονες στο δεύτερο μισό της ταινίας, με χαρακτηριστικότερη τη σκηνή, όπου ο αρχηγός του τμήματος ζητάει ενισχύσεις, μία νύχτα που είναι πολύ πιθανόν να συμβεί ένας ακόμη φόνος, δέχεται όμως την άρνηση των ανωτέρων του λόγω της απασχόλησης όλων των αστυνομικών δυνάμεων της επαρχίας στην καταστολή αναταραχών. Τέλος, εντυπωσιακή είναι και η απεικόνιση των περιφερειακών χαρακτήρων και κυρίως των τριών υπόπτων και του βετεράνου αρχηγού του τμήματος.
Ως Doo Man Park, ο Kang Ho Song, o ο οποίος μας δείχνει για μία ακόμη φορά, γιατί θεωρείται από τους καλύτερους σύγχρονους ηθοποιούς της χώρας. Μεγάλο του ταλέντο, το ότι μπορεί να είναι άκρως ψυχαγωγικός ακόμα και όταν βρίζει ή χτυπάει κάποιον. (Εικ 7) Με αυτόν τον τρόπο καταφέρνει να κάνει να φαίνεται συμπαθής ένας χαρακτήρας, που υπό άλλες συνθήκες θα ήταν αντιπαθέστατος, αν σκεφτούμε πως πρόκειται για έναν απλοϊκό έως βλάκα, αγενή και βίαιο αστυνομικό. Εξαιρετικός όπως συνήθως.
Ως Tae Yoon Seo, ο Sang Kyung Kim, ο οποίος είναι επίσης πολύ καλός στο ρόλο του. Κύριο θετικό στοιχείο στην απόδοση του το πόσο πειστικά παρουσιάζει ένα χαρακτήρα μπλαζέ, αποστασιοποιημένο από τις τακτικές και τη νοοτροπία των ντόπιων συναδέρφων του, που με την πάροδο του χρόνου, λόγω της απελπισίας που του προκαλεί η ίδια του η αποτυχία, μετατρέπεται σε κάτι ακόμα χειρότερο από αυτούς. (Εικ 8) Δείτε τη σκηνή έξω από το τούνελ και θα καταλάβετε. (Εικ 9)
Πέρα όμως από την εξαιρετική απόδοση των δύο πρωταγωνιστών, εντυπωσιακή είναι και η παρουσία των δευτερευόντων χαρακτήρων, προεξαρχόντων των Hie Bong Byeon ως του αρχηγού του τμήματος, του No Shik Park, ως Kwang Ho Baek (ο οποίος μάλιστα απέκτησε και προσωπικό fan club μετά από αυτήν την ταινία), του Roe Ha Kim ως Yong Koo Cho ( τέτοιες drop kick είχα να δω από τις ταινίες του Jackie Chan) και του Hae Il Park σε ένα ρόλο που θα αφήσω να τον ανακαλύψετε μόνοι σας.
Επίσης εντυπωσιακή είναι και η φωτογραφία του φιλμ, για την οποία υπεύθυνος είναι o Hyung Gu Kim, που δίνει εικόνες σπάνιας ομορφιάς από σκηνές της καθημερινότητας της δεκαετίας του '80 στην επαρχία της Κορέας. (Εικ. 10) Χαρακτηριστικό είναι πως το Memories of murder κατέχει το ρεκόρ για τις περισσότερες τοποθεσίες που έχουν χρησιμοποιηθεί σε κινηματογράφηση στη χώρα, σε μια προσπάθεια να αποδοθεί το κλίμα της περιόδου όσο πιο πειστικά γίνεται.
Με λίγα λόγια, ακόμα ένα αριστούργημα.
To trailer:
ΥΓ1 Δυστυχώς για μία ακόμα φορά δεν μπόρεσα να βρω επαρκείς πληροφορίες για αρκετούς από τους συντελεστές, ενώ και η καταχώρηση για τον No Shik Park αναφέρεται προφανώς σε κάποιον άλλο με το ίδιο όνομα, αν και αρκετές ιστοσελίδες έχουν υιοθετήσει την λανθασμένη καταχώρηση, συμπεριλαμβανομένης και της wikipedia.
Μπορείτε να μας βρείτε και στο facebook, στη σελίδα:
https://www.facebook.com/groups/118146481693463/
Μπορείτε να συζητάτε για όλα τα θέματα που αφορούν τον ασιατικό κινηματογράφο στο παρακάτω φόρουμ: sinkazamaforum.tk
COMMENTS