Η αγάπη μου προς τα κορεάτικα αστυνομικά θρίλερ είναι πλέον καλά εδραιωμένη και για αυτό το λόγο δεν χάνω ευκαιρία να παρακολουθώ ότ...
Το σενάριο μοιάζει πλέον αρκετά συνηθισμένο, ας μην ξεχνάμε όμως πως βρισκόμαστε στο 2002. Ο Chul Jung Kang είναι ένας διεφθαρμένος αστυνομικός(εικ 1), οποίος ασκεί μονίμως βία στους εγκληματίες που ανακαλύπτει, δέχεται δωροδοκίες και κλέβει ναρκωτικά από τους εμπόρους. Οι φήμες που τον συνοδεύουν, σε συνδυασμό με την παντελή έλλειψη συλλήψεων από τη μεριά του, έχουν ουσιαστικά αναγκάσει τις Εσωτερικές Υποθέσεις να ερευνήσουν την περίπτωση του. Στον αντίποδα βρίσκεται ο Kyu Hwan Cho(εικ 2), ο οποίος διατηρεί το προφίλ του επιτυχημένου χρηματιστή και οικογενειάρχη, ενώ στην πραγματικότητα είναι ένας αδίστακτος ψυχοπαθής δολοφόνος, ο οποίος δεν διστάζει να σκοτώσει τους γονείς του για μια υπόθεση χρημάτων.
Η υπόλοιπη ταινία περιστρέφεται γύρω από την μάχη μεταξύ των δύο, με όλα αυτά τα υπέροχα χαρακτηριστικά του κορεάτικου αστυνομικού τα οποία είναι τα εξής: Αποκάλυψη του δολοφόνου ουσιαστικά από την αρχή, κεντρικός ήρωας, ο οποίος ακροβατεί ανάμεσα στο καλό και το κακό, ακατάσχετη βωμολοχία και βία, αρκετό αίμα και λίγο χιούμορ εκεί που δεν το περιμένεις(εικ 3).
Ακόμα ένα στοιχείο, αρνητικό αυτή τη φορά, το οποίο χαρακτηρίζει το συγκεκριμένο φιλμ και ουσιαστικά το τοποθετεί ένα σκαλί πιο κάτω από τα πρόσφατα αριστουργήματα του είδους (The chaser, I saw the devil, Mother) είναι η σεναριακή αφέλεια που εμφανίζεται σε αρκετά σημεία, θυμίζοντας αρκετά συχνά, την αντίστοιχη που συναντούμε σε αμερικάνικες παραγωγές του είδους, χωρίς όμως να φτάνει σε τόσο μεγάλο βαθμό. Δεν θεωρώ πάντως πως επηρεάζει και τόσο την όλη αξία του Public Enemy.
Ακόμα ένα στοιχείο, αρνητικό αυτή τη φορά, το οποίο χαρακτηρίζει το συγκεκριμένο φιλμ και ουσιαστικά το τοποθετεί ένα σκαλί πιο κάτω από τα πρόσφατα αριστουργήματα του είδους (The chaser, I saw the devil, Mother) είναι η σεναριακή αφέλεια που εμφανίζεται σε αρκετά σημεία, θυμίζοντας αρκετά συχνά, την αντίστοιχη που συναντούμε σε αμερικάνικες παραγωγές του είδους, χωρίς όμως να φτάνει σε τόσο μεγάλο βαθμό. Δεν θεωρώ πάντως πως επηρεάζει και τόσο την όλη αξία του Public Enemy.
Σκηνοθέτης της ταινίας ο Woo Suk Kang, o οποίος είναι και παραγωγός της ταινίας. Γίνεται φανερό σε όλη τη διάρκεια του φιλμ, πως απώτερος σκοπός του είναι η εμπορική επιτυχία και όχι η καλλιτεχνική αρτιότητα, χωρίς αυτό να αποτελεί απαραιτήτως μειονέκτημα. Σίγουρα θα μπορούσε να αποφύγει μερικές υπερβολές, θεωρώ όμως πως και αυτές είναι μέσα στο κλίμα. Τον σκοπό του πάντως τον πετυχαίνει οπότε όλα καλά.
Ως Chul Jung Kang, ο Kyung Gu Sol, του οποίου η παρουσία αποτελεί και το μεγάλο ατού της ταινίας. Παίζει τον μονίμως θυμωμένο και βίαιο αστυνομικό με έναν τρόπο που σε κάνει να τον συμπαθείς και αρκετά συχνά να γελάς μαζί του, κάτι που από μόνο του αποτελεί κατόρθωμα. Δεν είναι τυχαία άλλωστε τα βραβεία που έλαβε για αυτόν τον ρόλο.
Ως Kyu Hwan Cho, ο Sung Jae Lee, ο οποίος παίζει ικανοποιητικά το ρόλο του κακού, χωρίς όμως να φτάνει την απόδοση του Kyung Gu Sol. Σίγουρα πάντως αποτελεί highlight η σκηνή, στην οποία συγκρούεται με έναν συνάδελφο του για έναν ασήμαντο λόγο.
Γενικότερα το Public Enemy δε θα σας ενθουσιάσει, αλλά είναι δεδομένο θα σας ψυχαγωγήσει. Και σίγουρα, αξίζει να το δείτε και για την απόδοση του πρωταγωνιστή, αλλά και για να κατανοήσετε το μέγεθος της εξέλιξης του κορεάτικου κινηματογράφου από τις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας ως τις μέρες μας.
To trailer: http://www.youtube.com/watch?v=IafOg9MWrmw
Μπορείτε να μας βρείτε και στο facebook, στη σελίδα:
https://www.facebook.com/groups/118146481693463/
Πλέον, θα μπορείτε να συζητάτε για όλα τα θέματα που αφορούν τον ασιατικό κινηματογράφο στο παρακάτω φόρουμ: sinkazamaforum.tk
COMMENTS